РОДНЫЯ ВОБРАЗЫ Вобразы мілыя роднага краю,               
Смутак і радасьць мая!..
      
 
Якуб Колас
    Галоўная      Слоўнікі           Спасылкі      Аб сайце       Кірыліца      Łacinka    
Янка Золак
Вершы
Кантэкстны тлумачальны слоўнік
*  *  *
Прылятае зь вясной лёгкакрылай
Сонцавейнае радасьці зьніч.
Я выходжу, каб песьняю шчырай
Прывітаць нашы новыя дні.
 
Над маёю Радзімай прадвесьне
Рассыпае пяшчотаў цяпло.
І цьвітуць мае звонкія песьні
Каляровай вясёлкаю слоў.
 
Жаўруковымі песьнямі звоніць
Маладая вясновая даль.
Усьміхаецца ласкава сёньня
Нам бяздоннага неба крышталь.
 
Абагрэтая ласкаю шчырай,
Мкнецца ў далі дарога жыцьця...
Так і хочацца звонкаю лірай
Сеяць песьні па краю наўсьцяж.
 
Так і хочацца мне, каб сягоньня
Васілёчкамі песьні цьвілі,
Каб луналі над цёплым улоньнем,
Абагрэтае сонцам, зямлі.
 
4.IV.1943 г.
 
 
 
 
Падабаецца     Не падабаецца
2009–2020. Беларусь, Менск.